Pjer Frančesko Maestrini, reditelj

Maestrini (Pier Francesco Maestrini) je rođen u Firenci, a karijeru je započeo 1993. godine s Rosinijevim Seviljskim berberinom u dvorani Bunkamura Orčard hol u Tokiju. Od tada je režirao više od 150 operskih predstava u Italiji i u inostranstvu, s repertoarom koji se kreće od baroka, preko verizma do savremenog. 2012. godine je postavio vampirsku verziju Mocartovog Don Đovanija u Santijagu,Čile, udružujući dva večna mita – sladostrasnika Đovanija i Bram Stokerovog Drakulu. Produkcija je obnovljena naredne godine u Sao Paolu, Brazil.

Iste godine je otvorio opersku sezonu u Rio de Žaneiru (Brazil) Verdijevim Rigoletom i sopstvenom, savremenom kantri-vestern verzijom Donicetijevog Ljubavnog napitka u slovenačkom Nacionalnom teatru u Mariboru. Njegova postavka Maskanjijeve Kavalerije u Operi Sao Paola 2013. godine je bila urađena pod jakim uticajem Kopoline filmske sage Kum. Iste godine je uradio dve nove produkcije Verdijevih opera, Aida za Festival na otvorenom La perla u Cirihu, Švajcarska, i za Slovenački nacionalni teatar, i Otelo za Pavarotijev teatar u Modeni, Italija. Tokom 2014. godine je postavio Pučinijeve opere Turandot i Boemi, prvu u Teatru liriko u Kaljariju, a drugu u Areni u Veroni, Italija.

Maestrini je i naredne godine u Veroni radio opere Moć sudbine, Verdi, i Seviljski berberin, Rosini; za Berberina je tom prilikom osmislio inovativno rešenje u kom je interakcija između pevača i njihovih alter-ega, načinjenih u obliku crtanih likova, prikazana kao u crtanom filmu. Ova produkcija je imala gostovanja širom sveta, najpre u Mariboru 2015, zatim u Libeku i Kilu 2018. (Nemačka), Montevideu 2018. (Urugvaj), Palermu 2019. (Italija), a u planu je da gostuje u Njujorškoj operi naredne godine (Njujork, SAD). Iste godine je postavio novu produkciju opere Ljubavni napitak u prestižnom pekinškom Nacionalnom centru za izvođačke umetnosti (Kina), gde je tokom godina režirao nekoliko naslova, kao što su: Seviljski berberin (2013, 2016, 2019), Donicetijev Don Paskvale (2014, 2017), Opereta gala (2016) i Donicetijevu Kći puka (2018).

Otvorio je opersku sezonu u Teatru liriko u Kaljariju (Italija) sa proslavljenom produkcijom Respiđijeve opere Potopljeno zvono, delo se može naći na DVD-u (izdavač Naksos), a koje je naredne godine takođe s velikim uspehom obnovljeno u Rouz teatru Linkoln centra za Operu grada Njujorka (SAD). Postavio je svoju zabavnu kantri-vestern verziju Napitka u Operi Firence (Italija), gde je od tada obnovljena još tri puta (2017, 2018 i 2019) pre nego što je ustupljena Veroni, gde se uspešno prikazuje od novembra 2019. U Veroni je 2017. godine postavio Rosinijevo delo Putovanje u Rems, u kom je opet uklopio crtane karaktere u radnju na sceni, a ta opera se iste godine prikazivalo i u Libeku i Kilu (Nemačka).

Kao umetnički direktor Teatra municipal u Rio de Žaneiru (Brazil), tokom operske sezone 2018. godine, Maestrini je u tom teatru postavio svoju futurističku verziju Verdijevog Bala pod maskama u kooprodukciji sa Kilom (Nemačka), a postavio je i novu produkciju Verdijevog Rigoleta za Teatar liriko u Kaljariju.  Tokom 2019. godine je u Kaljariju postavio operu Toska, Pučini, kao i još dva dela: Faust, Guno, u Mariboru (Slovenija) i Andre Šenije, Đordano, u Turu i Nici (Francuska). Njegovu budući angažmani su: Madam Baterflaj, Pučini, u Mariboru sledećeg maja, Kavalerija i Đani Skiki u Salernu (Italija) u aprilu, Rigoleto za Verdijev festival u Parmi i Manon Lesko u Palermu.