ZORAN TODOROVIĆ I PRIJATELJI

Gala koncert sa svetskih operskih scena

Obeležavanje 25 godina umetničkog rada Zorana Todorovića

Dirigent: Alberto Veronesi (Italija)

Gosti: Nikola Mijailović, Evgenija Jeremić

Orkestar Opere i teatra Madlenianum

Ranije najavljivan, pa odlagan zbog bolesti našeg čuvenog tenora - Gala koncert Zorana Todorovića i prijatelja održaće se 28. septembra, na otvaranju sezone 2019/2020. Želeći da svojih 25 godina umetničkog rada proslavi koncertom u gradu iz koga je potekao Zoran Todorović je ovaj koncert zakazao kao početak proslave na početak godine, ali će on na kraju doći kao finale proslave njegove bogate umetničke karijere - 28. septembra na Velikoj sceni Madlenianuma. Uz Zorana će nastupiti njegovi prijatelji, pre svih dirigent Alberto Veronezi, bariton Nikola Mijailović, a umesto najavljene Dragane Radaković, soprana, koja zbog ranije preuzetih obaveza ne može da peva koncert, Zoran je odabrao da na našoj sceni predstavi jednu mladu opersku nadu - Evgeniju Jeremić, koja se već dokazala na operskim takmičenjima, a imala je produkcije i u Narodnom pozorištu u Beogradu, poslednja od njih je Koštana Petra Konjovića u režiji Juga Radivojevića. Program koncerta ostaje isti, po Zoranovom izboru program je sastavljen od njemu omiljenih arija i dueta, poput onih iz Toske, Pajaca, Turandot, Otela..., kao i „laganijeg“ repertoara iz operete i kancona. 

Uz međunarodno priznanje u lirico-spinto repertoaru, mnogi kritičari rangiraju Zorana Todorovića u deset vodećih svetskih tenora. Nastupao je u najznačajnijim teatrima među kojima su: Bavarska državna opera, Semper opera u Drezdenu, Nemačka opera i Državna opera u Berlinu, Holandska opera, Teatar La Mone u Briselu, Bečka državna opera, Opera San Franciska, Opera Los Anđelesa, Teatar Kapitol u Tuluzu, Marsejska opera, Kraljevska opera Kovent Garden,  kao i na Festivalu u Bregencu i u Narodnom pozorištu u Tokiju, pod palicom najznačajnijih dirigenata našeg vremena. Edita Gruberova ga navodi kao najdražeg partnera.

Iako je karijeru započeo kao lirski tenor raspon njegovog glasa omogućava mu da peva i dramske uloge. Todorović je 2009. godine, na opšte oduševljenje publike Masimo Teatra u Palermu, izveo svoj prvi vagnerovski repertoar, i to u naslovnoj ulozi Vagnerove opere Lorengrin. Od tada se na njegovom repertoaru niže veliki broj naslovnih uloga dramskih tenora među kojim su naslovna uloga u operi Andre Šenije (Marsejska opera – Ženevska opera), uloga Dika Džonsona u operi Devojka sa zapada  (Masimo Teatar u Palermu – Opera Monte Karla- Ciriška opera, pod dirigentskom palicom Marka Armiliata), uloga Žana u Masneovoj operi Herodijada (Flamanska opera u Gentu i Antverpenu), uloga Poliona u Normi (Bavarska državna opera u Minhenu sa Editom Gruberovom), kao i Roberto Devero (koncert u Varšavi sa Editom Gruberovom), Manriko u Travijati (Ženevska opera), Don Alvaro u operi Moć sudbine  (Opera Bastilja u Parizu – Grand Teatar Liceo u Barseloni - Tokijo), Paolo u operi Frančeska Da Rimini (Opera Monte Karla), Turidu u operi Kavalerija rustikana i Kanio u operi Pajaci (Ciriška opera – Nemačka opera na Rajni - Moskva), Florestan u Fideliu (Lijež), Gvido Bardi u Firentinskoj tragediji (Teatar Ređo u Torinu i Opera Monte Karla, pod dirigentskom palicom Pinčasa Steinberga), Don Hose u operi Karmen (Nemačka opera na Rajni), Kalaf u Turandotu (Nemačka opera na Rajni), Ruđero u Lastavici (Tel Aviv sa Angelom Georgiju), Kralj Artur (Opera Bastilja pod dirigentskom palicom Filipa Žordana).

Godine 2013. svom repertoaru dodaje nove uloge iz Vagnerovih i Verdijevih opera, pojavljujući se kao Radames u Aidi u Marseju i u naslovnoj ulozi opere Parsifal  u Flamanskoj operi. U sezoni 2016/17, Todorović postiže veliki uspeh svojim debitovanjem na sceni u naslovnoj ulozi nove produkcije Otelo u Nemačkoj operi na Rajni u Dizeldorfu, gde kasnije izvodi i Kalafa u Turandotu. On je takođe pevao u La Wally kao Đuzepe Hagenbah u pozorištima u Modeni, Pjačenci i Ređo Emiliji.

Todorovićeva angažovanja u sezoni  2017/18 su uloga Hagenbaha u La Wally u Điljo Teatru u Luki, uloga Pinkertona u operi Madama Baterflaj u Nemačkoj operi na Rajni, Kania u Pajacima, Kalafa u Turandotu sa Nacionalnom operom Bukurešt i uloga Kavaradosija u Toski na Operskom festivalu u Savonlini.

Njegovi budući projekti su naslovna uloga u Lorengrinu i uloga Eleazara u operi Jevrejka sa Flamanskom operom, kao i prvo pojavljivanje u ulozi Apolona u operi Dafne Riharda Štrausa u Hamburškoj državnoj operi.  

Evgenija Jeremić, rođena je u Kragujevcu 1991. godine, gde je završila svoje osnovno i srednje muzičko obrazovanje na odseku za solo pevanje u klasi Lidije Jevremović. Studije solo pevanja započinje na Filološko-umetničkom fakultetu u Kragujevcu u klasi prof. Marine Trajković Bidžovski. Studije nastavlja na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, gde je i magistrirala juna 2016. godine, u klasi prof.dr. Violete Pančetović Radaković. Tokom školovanja, učestvovala je na brojnim takmičenjima na kojima je osvajala prve nagrade, a od najbitnijih se izdvajaju sledeće: Prva nagrada na 2. Internacionalnom takmičenju „Elena Nikolai“ (Bugarska, 2014. godine), Prva nagrada na 43. Internacionalnom takmičenju Muzičke omladine  Jeunesses Musicales (Srbija, 2013. godine), kao i nagrade i zvanja laureata na takmičenjima: „Nikola Cvejić“ (Ruma), „Lazar Jovanović“ ( Beograd), „Petar Konjović“ (Beograd). 2011. godine, primljena je u operski studio „Borislav Popović“ Narodnog Pozorišta u Beogradu, koji je vodila primadona Radmila Bakočević, a potom i prvakinja opere Suzana Šuvaković Savić. U operi  Sestra Anđelika debituje 2012. godine, kao član operskog studija. U maju 2014. godine, u okviru operskog studija Fakulteta muzičke umetnosti, pod dirigentskom palicom Dragane Radaković, debituje i u ulozi Stanke iz opere Na uranku Stanislava Biničkog. Njen operski repertoar obuhvata i sledeće uloge: Mikaela ( Ž. Bize – Karmen), Violeta Valeri (Đ. Verdi – Travijata), Dezdemona (Đ. Verdi – Otelo), Sestra Anđelika (Đ. Pučini – Sestra Anđelika), Mimi (Đ. Pučini – Boemi), Rozalinda (J.Štraus –Slepi miš), Koštana ( P.Konjović – Koštana)... Kao solista nastupala sa orkestarskim i kamernim ansamblima u državi i inostranstvu, kao što su: Hor i Simfonijski orkestar Radio televizije Srbije, Beogradskom filharmonijom, Beloruskom filharmonijom, orkestrom Plovdivske opere, orkestrom opere iz Brašova, umetničkim ansamblom „Stanislav Binički“, Filharmonijom mladih „Borislav Pašćan“, Niškom filharmonijom... Tokom studija, 2014. postaje dobitnik stipendije iz fondova Danice Mastilović i Biserke Cvejić, a 2015. je proglašena za studenta generacije Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu. Iste godine postaje i dobitnik nagrade za najmlađeg izvođača godine revije klasične muzike Muzika klasika. U Minsku, 2016. godine postaje dobitnik i međunarodno priznate umetničke nagrade Belbrend u kategoriji za solo pevanje, dok joj 2019. godine Udruženje muzičkih umetnika Srbije (UMUS)  dodeljuje nagradu za najuspešnijeg mladog umetnika u 2018. godini.

Nikola Mijailović, bariton, prvak Opere Narodnog pozorišta u Beogradu, redovni profesor na Katedri za solo pevanje Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu, umetnik svetskog renomea i čest gost na mnogim značajnim operskim scenama širom sveta. Rođen je u Beogradu 1973. godine. Nakon završenog klavirskog odseka srednje muzičke škole „Dr Vojislav Vučković“, studije solo pevanja na FMU upisuje u klasi svoje majke, primadone Radmile Smiljanić. Diplomirao je na Bečkom konzervatorijumu a magistrirao na Kertis institutu za muziku u Filadelfiji. Nakon usavršavanja u Operi Bastilja u Parizu i Muzičkoj akademiji zapada u Santa Barbari, svoje pevačko obrazovanje zaokružuje diplomom Milanske Skale 1999. godine. Pobednik je 5. međunarodnog takmičenja Lućano Pavaroti u Filadelfiji 1995., dobitnik prvih nagrada na takmičenjima studenata muzike SFRJ u Herceg Novom 1991. Mario Lanca u Filadelfiji 1995., kao i treće nagrade na takmičenju Lejla Genčer u Istanbulu 1997. godine. Gostovao je u operskim kućama poput Milanske Skale, Venecije, Verone, Las Palmasa, Drezdena, Hanovera, Tokija, Seula, Pekinga, Beča, Katanije, Moskve i Tel Aviva. Njegov repertoar obuhvata četrdesetak vodećih uloga baritonskog faha, kao što su Rigoleto, Nabuko, Jago, Evgenije Onjegin, Baron Skarpija i druge.

Alberto Veronezi, dirigent, izgradio je ime maestra modernog doba, kombinujući svoje izuzetno poznavanje repertoara, izvrsnu povezanost sa izvođačima i veliko praktično znanje, što sve zajedno ima veliki uticaj na njegov sveobuhvatni rad. Svojim uspesima na podijumu i brojnim projektima iza scene, stekao je veliko poštovanje publike iz celog sveta. Rođen u Milanu, diplomirao je klavir, kompoziciju i dirigovanje na Konzervatorijumu Đuzepe Verdi u Milanu. Tu osniva Gvido Kanteli orkestar, koji i danas deluje u okviru konzervatorijuma. U godinama koje slede putuje po svetu i za njegovu karijeru svakako je značajan boravak u Salizburgu (1996.) i Njujorku (1998.). 1999. godine prvi put diriguje u Teatru Skala u Milanu, tada je imao čast da sarađuje sa tenorom Plasidom Domingom. Sebe naziva “Pučinijancem”, širom sveta diriguje njegove opere. Veronezi je 1999. godine imenovan za muzičkog direktora festivala Pučini u Tore Del Lagu, gde ne samo da je dirigovao svim operama ovog kompozitora, već je takođe doprineo i izgradnji nove operske kuće. 2013. godine diriguje Tosku u Šangaju, a nekoliko meseci pre ovog dirigovanja pozvan je da otvori Veliki Teatar u Tjanđinu, sa istom operom, i to kao prvi Zapadnjak i Italijan koji je angažovan na mestu umetničkog direktora u jednoj sekciji Opere. Za produkciju opere Boemi, Veronezi je na festivalu osvojio nagradu Abjati, koju dodeljuje italijansko udruženje muzičkih kritičara. Među njegovim nastupima na festivalu 2009. godine našli su se i nova produkcija opere Manon Lesko i koncert sa čuvenim sopranom Angelom Georgiju. 2001. godine Veronezi je imenovan za umetničkog i muzičkog direktora Sicilijanskog simfonijskog orkestra u Palermu, gde izvodi kompletan repertoar simfonija Betovena, Bruknera, Malera i Šostakoviča, ali takođe i ističe italijansku simfonijsku muziku i nastavlja da se bavi savremenim delima. Veronezi je postavljen i za direktora Filharmonije Teatra Comunale u Bolonji. 2010. godine, Veronezi je imenovan za muzičkog direktora njujorškog operskog orkestra za sezonu 2011/ 2012. Iste godine imenovan je za glavnog direktora Petruzeli fondacije.

Program koncerta:

G. Puccini: Manon Lescaut – Intermezzo
orkestar Opere i teatra Madlenianum

G. Puccini: Tosca – arija Recondita armonia
Zoran Todorović

G. Puccini: Tosca – duet Mario, Mario
Evgenija Jeremić, Zoran Todorović

R. Leoncavallo: Pagliacci – Prologo
Nikola Mijailović

R. Leoncavallo: Pagliacci – Intermezzo
orkestar Opere i teatra Madlenianum

R. Leoncavallo: Pagliacci – arija Stridono lassu
Evgenija Jeremić

G.Verdi: Otello – duet Allor vedeste in mano... Si pel ciel
Nikola Mijailović, Zoran Todorović

 

PAUZA 

 

J. Strauss: uvertira Die Fledermaus
orkestar Opere i teatra Madlenianum

F. Lehar: Giuidita – arija Freunde, das Leben ist Lebenswert
Zoran Todorović

E. Kalman: Die Chardaschfürstin (Kneginja čardaša) – arija Chardaschfürstin
Evgenija Jeremić

C. A. Bixio: kancona Mamma son tanto felice
Nikola Mijailović

E. de Curtis: duet Non ti scordar di me
Evgenija Jeremić, Zoran Todorović

J. Strauss sin: valcer An der schönen blauen Donau (Na lepom plavom Dunavu)
orkestar Opere i teatra Madlenianum

E. di Capua: kancona O sole mio
Evgenija Jeremić, Nikola Mijailović, Zoran Todorović