Od ponedeljka, 5. septembra 2022. godine, u blagajni zgrade Madlenianuma u Glavnoj 32 u Zemunu, primenjivaće se novo radno vreme:
Ponedeljak – petak: 9 - 20 časova
Subota: 9 - 14 časova
Subota i nedelja (kada ima predstava): 18 - 20 časova
TRI T FORMAT THEATRE PROJECT AND PRESIDENTIAL ORCHESTRA OF THE REPUBLIC OF BELARUS PRESENT
MUSIC DRAMA
12 September at 19:30
Large Stage of Madlenianum
.
.
.
12. septembar 2022.
Velika scena Madlenianuma
Pozorišni projekat ,,TriTformaT“ (Republika Belorusija) u saradnji sa Predsedničkim orkestrom Republike Belorusije predstavlja muzičku dramu po romanu Lava Tolstoja
Muzički aranžman:
Zaslužni kolektiv Republike Belorusije – Predsednički orkestar Republike Belorusije
Reditelj: TATJANA SAMBUK (Moskva)
Kompozitor: DARJA GARBUZNJAK (Moskva)
Igraju poznati pozorišni i filmski glumci:
Vera Poljakova (Zaslužni umetnik Republike Belorusije), Alesja Puhova, Dmitrij Egorov, Jurij Baranov, Dmitrij Klimovič, Margarita Kiselite, Anatolij Dluski, Aleksandar Timoškin (Zaslužni umetnik Republike Belorusije)
Drama PLUĆA: 5. septembra u Topoli – Festival duodrame
Drama GOSPOĐICA JULIJA:
7. septembar u Nišu – „Teatar na raskršću”
9. septembar u Bačkom Petrovcu – Petrovački pozorišni dani
2. oktobra na Velikoj sceni Madlenianuma – Show case Bitef festivala
Dve dramske predstave koje su premijerno izvedene prethodne sezone uspešno nastavljaju svoj život na scenama po Srbiji, gde gostuju po brojnim pozorišnim festivalima početkom jubilarne 25 sezone. Duodrama Pluća savremenog britanskog autora Dankana Mekmilana, u režiji Ivana Vukovića i izvođenju Suzane Lukić i Gorana Jevtića gostuje na Festivalu duodrame u Topoli, 5. septembra. Drama Augusta Strindebrga Gospođica Julija, u režiji Harisa Pašovića, ima izvođenja: 7. septembra u Nišu, na festivalu „Teatar na raskršću“, 9. septembra u Bačkom Petrovcu na Petrovačkim pozorišnim danima, a 2. oktobra se ponovo vraća na Veliku scenu Opere i teatra Madlenianum, kao predstava koja je uvrštena u prateći program 56. Bitef festivala – show case programa IETM.a. Naime, za vreme Bitef festivala u Beogradu će boraviti nekoliko stotina stranih pozorišnih umetnika i producenata, kao učesnici plenarnog sastanka IETM, jedne od najvećih svetskih pozorišnih mreža; upravo će oni po izboru selektora festivala imati priliku da vide istaknute beogradske predstave, koje su „rađene u bitefovskom, tragalačkom duhu“, među kojima je i naša predstava Gospođica Julija.
Opera i teatar Madlenianum u koprodukciji sa agencijom Marador napravila je toliko aktuelnu, a pri tome duhovitu priču o mladom bračnom paru koji preispituje svoje bivstvovanje na zemlji, i doprinos svetu koji je pred ekološkom katastrofom. Komad Pluća, ali isto toliko i glumci u predstavi drže pažnju gledalaca od početka do kraja. Kako zbog jednostavnosti i istinitosti teksta, koji prezentuje savremene životne okolnosti, prelomljene kroz odnos mladih ljudi koji su u svetu protivrečnih informacija neodlučni u odluci da sklope brak i formiraju porodicu. Pored egzistencijalnih i ekoloških opasnosti, oni su nesigurni u svoj opstanak u emotivnoj vezi. Kao i svi mladi oni prolaze kroz rolerkoster osećanja, od zaljubljenosti i ushićenja, do preispitivanja i razočaranja, zasićenosti i zamora, iskušenja neverstva, pa i do raskida, na čemu se ne završava komad. Makmilan vodi svoje junake kroz ceo životni ciklus u devedesetak minuta dramske radnje, reditelj Ivan Vuković minimalističkim sredstvima stvara intimnu predstavu gde su glavni glumci, izuzetni u izrazu i specifične hemije između sebe, okruženi publikom, pa tako njihove emocije preplavljuju gledaoce, a svako se može prepoznati u nekom segmentu priče.
Nije slučajno izabrana drama Gospođica Julija za prezentaciju na međunarodnoj pozorišnoj platformi. Remek delo August Strindberga izabrano je zbog svoje bezvremenosti; u komadu se ne prelamaju samo muško-ženski odnosi, već i odnosi između različitih društvenih klasa. Reditelj Haris Pašović postavio je predstavu u savremenu Sloveniju, naturalistički donevši radnju komada. Julija je ćerka slovenačkog mogula. Žan, njen sluga, dolazi iz Srbije, on je gastarbajter koji zarađuje za život na imanju njenog oca. Kristina, Žanova verenica i kuvarica na imanju, dolazi iz Bosne, dok još šest epizodnih likova predstavljaju ostatak radnika koji dolaze iz različitih delova takozvanog Zapadnog Balkana. Kao i u komadu, priča se dešava tokom ivanjskog slavlja gde alkohol, nesanica i zabava dovode do čina strasti između dva glavna lika, a na kraju i do njihovog gađenja. Njihov odnos je na granici mentalne normalnosti, bliži nastranosti i perverziji, u kome se sudaraju ljubav i mržnja, neodoljiva seksualna privlačnost i psihička odvratnost, imajući u osnovi klasnu suprotnost. Nesumnjiva aktuelnost ovog Strindbergovog dela očituje se u činjenici da je jaz između bogatih i siromašnih danas mnogo dublji nego u poslednjim decenijama devetnaestog veka. Neoliberalizam, poništavanje čoveka i ljudskosti u ime profita, izrodili su iracionalno ponižavanje eksploatisanih miliona, nedodirljivost mogula i otuđenost njima potčinjenih. Oštrina u klasnim sukobima u savremenom svetu, nemogućnost mešanja onih „gore“ i onih „dole“, čine da nam problem u Gospođici Juliji bude blizak. Ovaj koncept daje Pašoviću mogućnost da ukaže na ekonomsku nejednakost koja postoji između građana EU i „onih drugih“.
Naslovna uloga poverena je gošći iz Ljubljane, glumici Sari Dirnbek, istaknutoj slovenačkoj glumici mlađe generacije, dobroćudnog lika i bezazlenog držanja, koja svoju ulogu delimično igra na slovenačkom (s titlovanim prevodom), delimično na srpskom. Njen partner, Strahinja Blažić, ostvario je Žana kao mladog čoveka na radu u tuđini, ali potpuno sraslog s tom sredinom, sluge slomljene ličnosti, pokorne sili iznad sebe, u kojoj tinja san o ličnoj slobodi, o uspehu i moći, negde na drugom tlu, u izmaštanim okolnostima... To dvojstvo, mušku supremaciju naspram ženske klasne povlašćenosti, Blažić gradi pouzdano, dramski upečatljivo, energično i – što je najvažnije – sa šarmom i lakoćom. Njih dvoje, uigrano, skladno, ostvaruju složenu i zanimljivu igru. U ovom mladom ansamblu istakla se posebno Mina Pavlica kao Kristina, kuvarica vesele ćudi, spontanog gesta i pokreta, umiljata kad izražava nežnost prema Žanu i žustra, ogorčena kad raskida s tim svetom laži i greha. Ona je treći stub integralne Pašovićeve građevine. Pašović ubacuje u priču šest likova, koji se kod Strindberga pojavljuju kao mladi maskirani ljudi na proslavi ivanjske noći, i kroz njih zapravo donosi Jugoslaviju u malom koja je u zavisnom položaju prema Sloveniji, članici Evropske unije, ekonomski dominantnom domicilu onih što traže uhlebljenje.
JACQUES OFFENBACH'S OPERETTA
When you say Paris, you immediately think of love, fashion, fun and La Vie Parisiénne, or the much-desired Parisian life, the atmosphere all of us are eager to feel at least for a while. The Parisian Life – a new musical jewel, the operetta of Jacques Offenbach, is coming to Belgrade, prepared by already proved team of authors when it comes to this musical genre: Robert Boskovic is responsible for directing and adaptation, Vesna Souc is a conductor, Milica Cerovic a choreographer, Vesna Rezic deals with the set design and Duska Nesic with the costume design. The dramaturgy, translation and adaptation are signed by Igor Weidlich, while Vesna Souc and Barbara Kajin help him with verses interpretation. Srdjan Jovanovic is works on light design, Dusan Arsikin on sound design, Drazen Matijasevic is the author of the puppets, while the other collaborators and assistants are: Isidora Goncic and Anja Orelj (directing), Nina Kuzmic (set design), Andjela Bajagic (costumes), Jovana Ikonic (stage movement).
The story is about two Parisian bon vivants fighting for the affection a the world famous actress, when an engaged, but mischievous Swedish baron, coming to France to taste hidden charms of Paris, interferes in all, with also a wealthy and passionate Brazilian man, an unavoidable one in this love tangle. The audience of the Opera & Theatre Madlenianum is getting the opportunity to see who wins this love battle on 1 October at the premiere performance and 8 October at its first rerun.
Musical, operetta, good and sincere humour fans will have a chance to enjoy in The Parisian Life, the operetta of a composer Jacques Offenbach, premiered for the first time in 1866 in Paris, achieving the world wide success. That time libretto was written by Henri Meilhac and Ludovic Halévy. Due to the demanding contemporary audience, the director and the playwright reduced the operetta to three acts and two hours and 10 minutes running time, but also included the widely famous Offenbach’s Can-Can from his opera Orpheus in the Underworld, which made a number of French clubs famous.
A touch of Paris in this cheerful and playful piece of music is brought by a large performing ensemble led by: Vasa Stajkic, Dimitrije Cincar-Kostic, Arsenije Tubic, Djordje Viktor Vlajic, Branislava Podrumac, Jana Pogrmilovic, Anja Orelj, Milos Djordjevic, Srdjan Timarov, Vladimir Andric, Ana Cvetkovic, Dragana Popovic, Ivana Medic, Djordje Stojkovic and Zarko Stepanov. In this love merry-go-round they are wholeheartedly helped by: Vesna Djurkovic, Mina Gligoric, Nevena Djokovic, Ana Bartoli, Vanja Milacic, Sara Bojic, Petar Djurdjevic, Milan Milosavljevic, Djordje Kreca, Nemanja Bajic, Milena Moravcevic and Marija Pantin. Besides Vesna Souc, the accompanists Dragana Andjelic Bunjac and Barbara Kajin are engaged in musical preparations. The Opera & Theatre Madlenianum Orchestra is led by a concertmaster Vesna Janssens. The numerous choir and dance ensemble of this complex piece of music, as well as the soloists, had to go through several rounds of auditions in order to compete for participation in this project.
The rehearsals are already well underway, a part of the set design and costumes are being prepared. The director Robert Boskovic says that the most demanding part of this operetta preparation was, in addition to the creative part, preparing a set design, costumes and directing ideas, to create a really good acting ensemble.
"I have been taught, as an actor and director, that having a good division, means having a good 30 percent of the performance. The Madlenianum is one of the few theatres engaging actors in this way, and almost 300 actors, singers and dancers from Belgrade and other places in Serbia and the region applied for this project." With all of them, Boskovic and his collaborators are working on a new story and dynamics, with sharp humour coming out in musical numbers, almost each of them choreographed.
The operetta is sung in Serbian and surtitled in English.
Tickets already in sale.
Kada kažete Pariz odmah pomislite na ljubav, modu, zabavu i La Vie Parisiénne, ili toliko željeni pariski život, čiju bi atmosferu svako od nas želeo bar malo da oseti. Upravo nam u Beograd početkom oktobra stiže PARISKI ŽIVOT - nova muzička poslastica, opereta Žaka Ofenbaha, koju priprema već dokazana autorska ekipa kada je muzički žanr u pitanju: Robert Bošković, radi režiju i adaptaciju, Vesna Šouc je dirigent, koreograf je Milica Cerović, scenografiju potpisuje Vesna Režić, a kostimografiju Duška Nešić. Dramaturgiju, prevod i adaptaciju potpisuje Igor Weidlich, dok su mu u prepevu stihova pomogle Vesna Šouc i Barbara Kajin. Dizajner svetla je Srđan Jovanović, dizajner zvuka Dušan Arsikin, autor lutaka je Dražen Matijašević, dok su ostali saradnici i asistenti: Isidora Goncić i Anja Orelj (režija), Nina Kuzmić (scenografija), Anđela Bajagić (kostimi), Jovana Ikonić (scenski pokret).
Priča se vrti oko dva pariska bonivana koji se bore za naklonost svetski poznate glumice, u sve će se umešati vereni, ali nestašni švedski baron koji je u Francusku došao da okusi čari koje skriva Pariz, a u ovoj ljubavnoj zavrzlami nezaobilazan je bogat i strastveni Brazilac. Ko je na kraju pobednik ljubavnog pohoda imaće prilike da vidi publika Opere i teatra Madlenianum već 1. oktobra, kada je zakazana premijera, tj. 8. oktobra kada je prva repriza.
Ljubitelji mjuzikla, operete, dobrog i iskrenog humora i raskošne scenografije i kostimografije imaće priliku da uživaju u opereti PARISKI ŽIVOT kompozitora Žaka Ofenbaha (Jacques Offenbach), koja je premijeru i svetski uspeh doživela 1866. u Parizu. Libreto su tada napisali Henri Meilhac i Ludovic Halévy. Zbog zahtevne savremene publike reditelj je sa dramaturgom operetu sveo na tri čina i trajanje od dva sata i 10 minuta, pri tome je ubacio i nadaleko čuveni Kan kan Ž. Ofenbaha iz njegove opere Orfej u podzemlju, po kome su mnogi francuski klubovi postali poznati.
Dašak Pariza u ovom raspevanom i razigranom muzičkom komadu doneće veliki ansambl predstave koju predvode: Vasa Stajkić, Dimitrije Cincar-Kostić, Arsenije Tubić, Đorđe Viktor Vlajić, Branislava Podrumac, Jana Pogrmilović, Anja Orelj, Miloš Đorđević, Srđan Timarov, Vladimir Andrić, Ana Cvetković, Dragana Popović, Ivana Medić, Đorđe Stojković i Žarko Stepanov. U ovoj ljubavnoj vrtešci zdušno im pomažu: Vesna Đurković, Mina Gligorić, Nevena Đoković, Ana Bartoli, Vanja Milačić, Sara Bojić, Petar Đurđević, Milan Milosavljević, Đorđe Kreća, Nemanja Bajić, Milena Moravčević i Marija Pantin. Muzičke pripreme pored Vesne Šouc, kao korepetitori prate Dragana Anđelić Bunjac i Barbara Kajin. Orkestar Opere i teatra Madlenianum predvodi koncert majstor Vesna Janssens. Brojni horski i plesni ansambl ovog složenog muzičkog komada je, kao i solisti, morao da prođe nekoliko krugova audicija da bi se izborili za učešće u ovom projektu.
Probe su već uveliko u toku, deo scenografije i kostima su u pripremi. Reditelj Robert Bošković je rekao da je najzahtevnije u pripremi ove operete pored kreativnog dela, pripreme scenografije, kostima i režijske ideje, bilo napraviti stvarno dobar glumački ansambl.
"Mene su učili, kao glumca i reditelja, da ako imaš dobru podelu to je dobrih 30 posto predstave. Madlenianum je jedno od retkih pozorišta koje na takav način angažuje glumce, a za ovaj projekat se prijavilo skoro 300 glumaca, pevača I igrača iz Beograda i drugih mesta Srbije i regiona.” Sa svima njima Bošković sa saradnicima radi na novoj priči i dinamici, sa britkim humorom koji izlazi u muzičke numere, od kojih je gotovo svaka
iskoreografisana.
Opereta se peva na srpskom, a titl je na engleskom jeziku.
Karte su već u prodaji!
Ovih dana nas je napustio naš dragi prijatelj, gospodin Eduard Ille. Otišao je kao što je i živeo - tiho, nenametljivo, bez pozdrava, jer rastanke nije voleo. Doživeo je lepe godine uz svoju suprugu Teodoru Sujić i sinove Mihajla i Nikolu na koje je bio naročito ponosan, a sa nežnošću je pričao o svojim unucima. Neki od nas su imali sreću da su radili i sarađivali sa njim, a proveo je preko 20 godina u Operi i teatru Madlenianum.
Madlenianum je ponosan da je ovaj istinski gospodin, poliglota, kulturni emisar bio savetnik za gostovanja u zemlji i inostranstvu i za muzičke programe Madlenianuma, a u jednom delikatnom periodu za pozorište se prihvatio i mesta v.d. direktora.
Nakon veoma uspešne karijere na rukovodećim pozicijama u kulturnim institucijama, od kojih je poslednja bila u Jugokoncertu, gde je ostalo zabeleženo da je upravo on prvi put u Beograd doveo Zubina Mehtu, ali i ostalu plejadu vrhunskih muzičara poput Mstislava Rostropoviča, Gidona Kremera, Valerija Afanasijeva, hor „Glinka“… Gospodin Eduard Ille je prihvatio da umesto zaslužene penzije produži svoju uspešnu karijeru, kao savetnik gospođi Madleni Zepter za pozicioniranje Madlenianuma na domaću i svetsku umetničku scenu. Mnogobrojni su priznati strani umetnici koje je gospodin Ille doveo u Madlenianum, poput dirigenata Fuata Mansurova i Vladimira Kranjčevića, pijaniste Nikolaja Petrova, koreografa Renata Zanele, reditelja Jurija Aleksandrova, čija je Sanpeterburška opera imala nekoliko veoma uspešnih gostovanja na sceni Madlenianuma, a povodom 20 godina Madlenianuma i 150 godina Narodnog pozorišta u Beogradu je organizovana i prva zajednička turneja; nekoliko puta je doveo i fantastične umetničke ansamble iz Kine. Zahvaljujući gospodinu Illeu, Madlenianum u svom bogatom muzičkom programu ima zabeležene cikluse koncerata klasične gitare, čembala i harfe, čiji festivali su svoja prva izdanja imali u prostorima Madlenianuma.
Opera i teatar Madlenianum je zahvaljujući gospodinu Illeu nekoliko puta gostovala na važnim festivalima u zemlji, poput Mokranjčevih dana, smotre Mermer i zvuci, Zoranovih dana u Zaječaru, Masukinih dana, a naročito se zalagao da predstave Madlenianuma i ostale programe u našoj organizaciji vidi publika u inostranstvu: Sankt Peterburg, Budimpešta, Varna, Temišvar, Maribor, Velenje, Zagreb, Kadrica (Grčka), a sa baletskim predstavama smo stigli i do daleke Kine i to u nekoliko gradova (Peking, Šangaj, Jivu, Đinhua).
Eduard Ille nije bio samo Gospodin, i savetnik po umetničkim i poslovnim pitanjima, za mnoge od nas on je bio istinski prijatelj, očinska figura i nežni anđeo koji nam je davao nesebičnu podršku i pratio nas u našim težnjama da porastemo i da se uzdignemo do pozicija koje smo zavredeli svojim radom.
Dragi Monsieur Ille ostaje velika praznina u našoj Kući i bol u srcu vašim odlaskom. Počivajte u miru. Ostajete u najlepšem sećanju.
Posle bezbroj rođenja
i nekih sitničavih smrti,
kad jednom budeš shvatio
da sve to što si disao
ne znači jedan život,
stvarno naiđi do mene
da te dotaknem svetlošću
i pretvorim u misao.
Besmrtna pesma, Miroslav Mika Antić
Za kraj sezone 2021/2022 Opera i teatar Madlenianum u julu organizuje mini turneju jedne od svojih poslednjih dramskih premijera, komedije Bila Menhofa FELIKS I DORIS, u režiji Olje Đorđević. Predstava koja se od decembra 2021. godine igra na Maloj sceni Madlenianuma i za koju se traži karta više, u kojoj maestralno igraju Vanja Milačić kao Doris i Vladimir Grbić kao Feliks, imaće prilike da vide još neki gradovi po Srbiji, ali i publika u region, i to po sledećem rasporedu:
4. JUL U 20 ČASOVA
HOTEL ZEPTER, VRNJAČKA BANJA
5. JUL U 20 ČASOVA
HOTEL ZEPTER, BAJINA BAŠTA
7. JUL U 20 ČASOVA
NARODNO POZORIŠTE REPUBLIKE SRPSKE, BANJA LUKA
8. JUL U 20 ČASOVA
HOTEL ZEPTER, KOZARSKA DUBICA
Jedna sasvim obična noć sa spletom slučajnih i čudnih okolnosti će pokrenuti neobičnu ljubavnu vezu dvoje usamljenih i neshvaćenih individualaca u velikom gradu. Kada usred noći na vrata zakuca i potom upadne u stan drska, nasilna, jezičava, prosta osoba ženskog pola (produkt ulice), Feliks Šerman, nesuđeni pisac, inače kasir u jednoj njujorškoj knjižari, biva pogođen Amorovom strelicom. Doris – mlada žena, „manekenka i glumica“, u stvari noćna dama koja upražnjava najstariji zanat, kao furija upada u sasvim jednoličan i dosadan Feliksov život, spušta ga na zemlju kao udar groma i iz korena menja njegovu sudbinu,. Odnos ovo dvoje, njihovi sudari i pomirenja, rastanci i ponovna spajanja u mučnom i komplikovanom međusobnom prilagođavanju, i najzad otkriće ljubavi koja poravnjava sve razlike, zapravo je siže komedije Feliks i Doris američkog autora Bila Manhova, koju je na Maloj sceni Madlenianuma postavila rediteljka Olja Đorđević (premijera 9. decembra 2021).
Četvrtak, 23. jun 2022. u 19:30
Velika scena MADLENIANUMA
100. izvođenje
ALAIN BOUBLIL I CLAUDE-MICHAEL SCHÖNBERG
Po romanu Viktora Igoa
Režija: Nebojša Bradić
Dirigent: Vesna Šouc Tričković
Scenograf: Geroslav Zarić
Kostimograf: Bojana Nikitović
Dizajn svetla: Srđan Jovanović
Organizator: Aleksandra Stojadinović
Asistent reditelja: Tadija Miletić
Vođa predstave: Vesna Ćurčić Petrović
Lica:
Žan Valžan: Nebojša Dugalić
Inspektor Žaver: Dejan Lutkić i Vladimir Andrić
Fantina: Mina Gligorić i Katarina Gojković
Tenardije: Srđan Timarov
Gospođa Tenardije: Nataša Marković
Eponina: Branislava Podrumac i Snežana Jeremić Nešković
Marijus: Slaven Došlo i Ivan Bosiljčić
Kozeta: Nevena Đoković
Anžolra: Ljubomir Popović
Biskup iz Dinja: Zoran Leković
Gavroš: Gavrilo Ivanković
Mala Kozeta: Enja Janković
Mala Eponina: Vanja Žikić
Orkestar Opere i teatra MADLENIANUM
Koncertmajstor Vesna Janssens
Ansambl:
Žarko Stepanov, Đorđe Petrović, Dimitrije Cincar-Kostić, Vladimir Lalić, Marko Živković, Đorđe Viktor Vlajić, Vladimir Bulatović, Marko Bogdanić, Ivan Debeljak, Srđan Miletić, Boris Balunović, Marko Kostić, Milena Moravčević, Katarina Kalmar, Dragana Tasić, Jelena Nikolić Krneta, Nina Mijalković, Nevena Đorđević, Ivana Nešović Gojković, Milena Antonić, Olivera Krivokuća, Anja Orelj, Katarina Dimitrijević
Muzička priprema: Vesna Šouc Tričković, Vladimir Gligorić, Dragana Anđelić Bunjac
Lektor: Paul Murray
Sufleri: Zorica Popović i Silvija Pec
Audio realizacija: Dušan Arsikin
Video realizacija: Zvonimir Jelušić
Realizacija svetla: Vladimir Krunić
Prevod i titl: Dragan Stevović
Majstor pozornice: Milan Ćirić
Šminka i frizure: Mirjana Rakić
Garderoba: Tanja Vuksanović i Miladin Pavićević
Fotografije: Bojan Marojević
Četvrtak, 23. jun 2022.
Velika scena Opere i teatra Madlenianum
Kada smo davne 2007. postavljali mjuzikl JADNICI (Les Misérables), prvi mjuzikl na sceni Madlenianuma, nismo ni slutili da će doživeti ovakvu dugovečnost, niti da ćemo doći do 100-tog izvođenja. Prva premijera 18. oktobra 2007. godine, u okviru 39. BEMUS-a, pobrala je fantastične kritike i stručne javnosti i publike. Mjuzikl koji su sad već videle generacije naše publike u režiji Nebojše Bradića i pod dirigentskom palicom Đorđa Stankovića i Vesne Šouc, i dalje intrigira. U prvoj produkciji premijeru i par repriza je dirigovao gost iz Italije Marko Pače, Žan Valžana je pevao Zafir Hadžimanov, uz njega su maestralno igrali Inspektora Žavera Vladimir Andrić i Srđan Timarov, Fantin Katarina Gojković zajedno sa Tanjom Obrenović, Dejan Lutkić i Nataša Marković su bili bračni par Tenardije, u alternaciji sa operskim pevačima Darkom Đorđevićem i Dubravkom Filipović, Dubravka Arsić je bila Kozeta, na premijeri Eponinu je pevala Željka Zdjelar, a kasnije su se u toj ulozi smenjivale Katarina Žutić i Snežana Jeremić, Ivan Bosiljčić je nastupao kao Marijus, Ljuba Popović je predvodio revoluciju u liku Anžorla. U ovoj prvoj produkciji igrao je još i Žarko Stepanov kao Formen. Naravno u ovako velikom i dugovečnom mjuziklu deca su se smenjivala, a među imenima dece ćete prepoznati neka prezimena, recimo Nemanja Leković je bio prvi Gavroš, dečak koji raskrinkava Inspektora Žavera i gine na barikadama. Njega je njegov otac Zoran Leković doveo na audiciju, i sticajem srećnih okolnosti ostao je je da peva sve predstave Jadnika u liku Biskupa iz Dinja! Ana Vučić i Milica Marković su bile male Kozeta i Eponina.
Na zahtev publike i kulturne javnosti ova kultna predstava, koja je postala zaštitni znak Madlenianuma, obnovlja se 15. marta 2014. godine sa istim autorskim timom, ali sa velikim promenama u podeli uloga. U ulozi Žana Valžana se pojavljuje Nebojša Dugalić, a sa druge strane, neki od glumaca su zamenili uloge, poput Dejana Lutkića koji se sad pojavljuje kao Inspektor Žaver i Srđana Timarova koji je u obnovljenoj predstavi Tenardije, Branislava Podrumac postaje Eponina, a oprobala se i kao Fantina. Ansamblu Jadnika su se tokom godina pridružili i: Slaven Došlo kao Marijus, kao Kozeta se pojavljuju Jovana Ćurović, Nevena Đoković i Mina Gligorić, koja je pevala i Fantinu i Eponinu. Fantinu su pevale još i Ivana Popović i Anja Orelj. Tadija Miletić, koji je asistent reditelja obnovljene produkcije, je nekoliko puta spašavao ovu predstavu, jer sve uloge zna napamet, tako je pevao Marijusa, Formena, Bamataboa, a često je bio i u horu Jadnika. Niko nije ostao ravnodušan na naše male glumce-soliste: Gavroša, malu Kozetu i Eponinu. Kako su naša deca rasla tako su se i smenjivala deca u ovim ulogama. U obnovljenoj predstavi Gavroša igraju: Marko Rapajić, Aleksa Stanivulović, Nikola Brun, Filip Savić i Relja Žikić, 100-tu predstavu će igrati Gavrilo Ivanković. Kozetu i Eponionu su naizmenično igrale: Katarina Tričković i Tijana Golemović, Ana Kojo i Iskra Stojanović, Vanja Žikić (Reljina sestra) i Enja Janković, u poslednjim predstavama. Monumentalna scenografija Geroslava Zarića i čarobni kostimi Bojane Nikitović još su doprineli veličanstvenosti ove produkcije.
Jadnici (Les Miserables), jedan od najslavnijih romana francuske literature, pisca Viktora Igoa (1802-1885), objavljen je u petotomnom izdanju 1862. godine u Parizu i izazvao je mnoge, uglavnom oprečne polemike. Brojne pristalice proglasile su roman za remek-delo čuvenog stvaraoca, dok su ga drugi osuđivali kao jeretički. Društvenu i socijalnu sagu iz francuske istorije iz postrevolucionarnih vremena i posle Napoleonovih ratova Igo slika kroz podzemlje Pariza. Dno društva predstavljaju „mali ljudi“ iz svakodnevnog života, pre svih ljupki Gavroš, simbol mangupa s trotoara, nitkov i ratni profiter Tenardje, prostitutka Fantina, ali pre svih glavni lik, neverovatno human, pošten i dobar, ali robijaš, glavni junak romana Žan Valžan. Roman prati njegovu sudbinu od posrnuća do ovaploćenja, od greha do iskupljenja. Njegov antiopod, njegovo „drugo ja“, bespoštedni policijski narednik Žaver, simbolizuje samu savest čovečanstva, neumoljivo prati glavnog junaka, kao njegova senka. Ljubav Marijusa i Kozete jedna je od najlepših paralelnih ljubavnih priča u romanu. U pozadini je priča o revoluciji i revolucionarima na barikadama Pariza, ljubavni zanos pod mecima, priča o „izgubljenoj generaciji“ i razočaranim revolucionarima, deo su svih naroda i vremena. Pored sudbina junaka i likova, Jadnici su i roman o pravdi i nepravdi, o dobru i zlu, politici, religiji, etici i pravu, kao i o različitim vrstama ljubavi, od posesivne, mladalačke, romantične, do porodične i tragične.
Zahvaljujući tandemu Mišela Šenberga, kao kompozitora, i Alena Bublila, kao tekstopisca adaptacije romana, nastao je engleski mjuzikl Les Miserables koji je do danas obišao sve svetske scene i postao u našem vremenu jedan od najpopularnijih svetskih mjuzikla. Najdugovečniji mjuzikl sa preko 40.000 izvođenja, koga je videlo preko pedeset miliona posetilaca. Prvi put je izveden 1985. godine u Barbikan centru u Lonodnu, a 1987. godine na Brodveju, Les Misérables (od milja zvani Le Miz) su postali hit koji ne silazi sa muzičkih scena sveta. Ovaj mjuzikl osvojio je preko 50 najvažnijih nagrada, među kojima je i Grammy za album pesama sa brodvejskog izvođenja (trostruki platinasti disk). Kruna uspeha ovog mjuzikla predstavlja nagrada TONY 1987. Mjuzikl je preveden na 21 jezik, na sceni Madlenianuma prvi se put predstavio publici u Srbiji i Beogradu. Doživeo je preko 60 filmskih ekranizacija, poslednju 2012.
Lepota ove muzike do danas je oduševila više od 60 miliona gledalaca širom sveta. Njeni kvaliteti su u takozvanoj prokomponovanosti muzike, tojest muzička matrica koja teče od početka do kraja i mnogo je bliža žanru pop opere nego mjuzikla, jer se sve vreme peva, a tek nekoliko reči teksta i izgovaraju. Muzika je pitka, slušljiva, reklo bi se laka i lagodna, ali to je svakako i tačno – za slušanje. Za izvođače, to je partitura koja ima svoje visoke vokalne zahteve, i to na takoreći sve uloge, čak i one iz horskog ansambla koje zahtevaju i puni glumački doprinos. Ni u jednom trenutku nije moguće statično stajanje i pevanje kao u operi, ni u jednom trenutku opuštanje uz „lake note“ mjuzikla. Uz sve teškoće postizanja vrhunskog izraza i u vokalnom i u glumačkom smislu, peva se na stranom jeziku, cela predstava se izvodi na engleskom, što posebno predstavlja problem i izazov, jer ma koliko se radilo na jeziku i na dikciji uz vrsnog lektora sa matičnog područja, ostaje da se najdublje emotivne situacije izražavaju kao da je to maternji jezik izvođača, znači s najdubljim uživljavanjem i sa najiskrenijim porinućem u likove.
Kao i u operi, svaki od likova ima svoje songove (arije) u zatvorenim i otvorenim scenama, kao i duete i ansambl scene. Velika je uloga hora koji deluje kao živi organizam, pokretljiv, vitalan, čas na barikadama, čas u kafani, čas na ulicama Pariza.
Nekoliko songova obeležavaju zvučni svet ovog mjuzikla, pevaju se i van scene, u svim prilikama, kao što je song Fantine I dreamed a dream (Sanjala sam san) zatim Žavera Stars (Zvezde) do velikih finalnih scena, kakva je na kraju prvog čina One Day more (Još jedan dan). Jedan od monologa Žana Valžana počinje tekstom God on high (Bog u visinama), a song Eponine On my own (Po mome), Mariusa Empty chairs at empty tables (Prazne stolice za praznim stolovima) kao i finale mjuzikla, njegov epilog Do you hear the people sing? (Čuješ li narod kako peva?) grade raskošan melodijski svet zahtevnih, popularnih tema koje ne zalaze ni jednog trenutka u banalnost. One su uzvišene, ali pevljive i romantične kako što je i sama velika tema romana.
Agencija koja zastupa autore mjuzikla Les Miserables, donela je 2010. godine odluku za sve kuće koje od tog trenutka postavljaju predstavu, izvesne promene u njenoj partituri, kako za orkestar tako i za vokalni i glumački deo uloga čime je još više težište pomereno ka ozbiljnoj muzici, ka operskom žanru. Posmatrano i na taj način, mjuzikl koji je veliku popularnost ostvario u čitavom svetu, poseduje izuzetno visoke umetničke kvalitete ne samo u svome žanru već u celokupnoj muzičko-scenskoj produkciji. Produkcija Madlenianum, u režiji osvedočenog majstora mjuzikla, Nebojše Bradića, ocenjena je od strane onih koji su predstavu videli na našoj sceni, ali i po video zapisu u svetu, kao jedna od najboljih postavki uopšte.
Izazovan za izvođače i autorski tim, privlačan za publiku, mjuzikl Miserables , je pravi muzičko-scenski hit u celom svetu, od svoje prve postavke. Svako izvođenje na sceni Opere i teatra Madlenianum izaziva ushićenje podjednako kod ansambla i kod publike, budeći sve naše potrebe za lepim, humanim, dobrim i poštenim u svetu u trenutku u kome živimo. „Ako postoji završna poruka u mjuziklu Jadnici, ona glasi: ’Voleti drugu osobu znači videti lice Boga’. Voleti nekog drugog i pomagati mu u najtežim i ekstremnim okolnostima, prilično je nesavremena poruka u svetu koji nam poručuje: ’Voleti sebe znači videti lice Boga’. Ono što Igo poručuje svom čitaocu i što gledalac naših Jadnika oseća, jeste da on može da menja stvari. Mislim da je veliki odziv pozorišne publike na izazov mjuzikla Jadnici upravo u prepoznavanju te poruke. Gledaoci posle predstave odlaze s osećanjem da su videli nešto što je učinilo da se osećaju mnogo pozitivnije u odnosu na mnoge teške stvari u životu.“, poručuje nam Nebojša Bradić, reditelj predstave.
100-to izvođenje Jadnika pratilo je i predavanje na temu savremenog mjuzikla, održano dan ranije na Belle Ettage-u Opere i teatra Madlenianum. „Mjuzikli su kao ledeni bregovi: obožavate samo onaj mali deo koji vidite.” Na ovom predavanju reditelj Nebojša Bradić, dirigentkinja Vesna Šouc, uz pomoć soprana Branislave Podrumac i klavirsku pratnju Dragane Anđelić Bunjac su prisutne odveli ispod vodene površine i dali širi pogled na detalje onoga što dovodi do uspešnog mjuzikla.
Fotografije: Bojan Marojević
