Zbog bolesti glumca otkazujemo najavljenu predstavu KAZANOVA PROTIV DON ŽUANA predviđenu za 22. januar.

Karte možete vratiti do 28. januara.

Hvala na razumevanju.

Zbog bolesti učesnika, premijera obnove drame VELIKI GETSBI, pomerena je sa 19. januara na 26. januar.

Kupljene karte za 19. januar ne važe za izvođenje 26. januara. 
Potrebno ih je vratiti blagajni u zamenu za karte za 26. januar ili novac. 

Za kupljene online karte automatski će biti izvršen povraćaj novca.

Hvala na razumevanju.

6. maj 2022. u 19.30

Velika scena Madlenianuma

Gostovanje

opera

Rumunska nacionalna Opera Temišvar

TOSKA

Đakomo Pučini

Dirigent: Dejan Savić

Reditelj: Ognian Draganoff

Željko Lučić, Lăcrimioara Cristescu, Alin Stoica, Marius Goșa, Gelu Dobrea, Vasile Bădescu, Mircea Dan Petcu, Mihai Prelipcian, Cristina Vlaicu

Solisti, hor i orkestar Rumunske nacionalne Opere Temišvar

Više >>>

Zbog bolesti glumca otkazujemo najavljeni kabare HALO BEOGRAD predviđen za 15. januar.
Karte možete vratiti do 21. januara.

Hvala na razumevanju.

Blagajna u Glavnoj 32:

1, 2. i 3. januar – zatvoreno

4. i 5. januar – od 10 do 14h

6. i 7. januar - zatvoreno

Blagajna u Knez Mihailovoj 42:

1. januar – zatvoreno

2. januar – od 15 do 20h

6. januar – od 10 do 15h

7. januar – zatvoreno

VELIKI GETSBI SE VRAĆA NA SCENU MADLENIANUMA

Prva nova predstava koja nas očekuje u 2022. godini je premijera obnove drame VELIKI GETSBI koju je po legendarnom Ficdžeraldovom romanu napisao Hristo Bojčev. Premijera ove predstave, u režiji Ane Radivojević Zdravković, izvedena je 18. decembra 2015. godine. Naslovnu ulogu tada je tumačio Ivan Bosiljčić. Predstava je pred punom dvoranom izvođena tri sezone, a od 26. januara 2022. vraća se na scenu Madlenianuma, sa Branislavom Trifunovićem u ulozi Džeja Getsbija. Repriza je 2. februara.

Pozorišna verzija VELIKOG GETSBIJA je zapravo vrlo intimna postratna ljubavna priča koja zaobilazi raspuštenost glamuroznih proslava u velelepnoj vili novopečenog bogataša Džeja Getsbija. Na sceni se ogoljava namučena duša Getsbija vojnika koji je zbog rata izgubio svoju veliku ljubav, devojku Dejzi. U drami on čini sve da je vrati u svoj život iako je ona udata za drugog čoveka sa kojim ima i dete. Džej Getsbi čini sve za Dejzi, dajući konačno za nju i svoj život.

Raskošni kostimi Jelene Stokuće, zamamna plava scenografija Dejana Pantelića upotpunjena automobilom iz Muzeja automobila Bratislava Petkovića i prava melodramska muzika Janje Lončar su teren u kojem će publika Madlenianuma uz Branisalva Trifunovića ove sezone gledati i Tamaru Aleksić, Ljubomira Bulajića, Miloša Timotijevića, Borku Tomović/ Daninu Jeftić, Sofiju Juričan, Milana Čučilovića/ Davora Perunovića, Milicu Janketić, Maju Lukić, Vladimira Tešovića, Dunju Mihailović/Sara Cenić, kao i malog francuskog buldoga Kuma.

Prerano i iznenada nas je napustio u 53. godini naš dragi saradnik - dirigent Stanko Jovanović. Stanko je bio omiljen kod kolega, uvek spreman za šalu i zabavu, ali kada je dirigovanje bilo u pitanju bio je precizan, autoritativan i kreativan. Za njega nijedno muzičko delo nije bilo strano, podjednako je dirigovao operu, operetu, balet, simfonijska dela, ali i jazz, rock i narodnu muziku. Bio je dugogodišnji dirigent ansambala RTS-a, sa čijim orkestrima ostvaruje veći broj zapaženih koncerata, arhiviranih snimaka ređe izvođenih dela, kao i izvođenja mnogih dela jugoslovenskih i srpskih kompozitora. Sa RTS-om snimio je i dva CD-a: 8 vekova Hilandara i Vivaldi – Bah koncerte za violinu i klavir sa solistima Trija Simonuti. Dirigovao je raznim orkestrima, kako u zemlji, tako i u inostranstvu. Uvek je voleo rad sa mladima i naročito je bio ponosan na uspehe sa Filharmonijom mladih „Borislav Pašćan”, čiji je bio šef dirigent. Na gostovanjima u Engleskoj, Francuskoj, Švajcarskoj, Italiji, Sloveniji (Mariborska filharmonija) i Kanadi, posebno mesto zauzimaju koncerti sa Londonskim kamernim orkestrom, Montrealskom filharmonijom kao i tradicionalni Novogodišnji koncert u Milanu.

U Madlenianum je došao kao dirigent Smetanine opere Dve udovice. Ostao je punih 15 godina, a ostaće upamćene njegove interpretacije opera: Travijata, Čarobna frula, Ljubavni napitak, Pajaci, operete Bečka krv i baleta Severna bajka.

Dobitnik je brojnih nagrada za svoj rad. Manje je poznato da je bio i sjajan pijanista i na CD-u koji je izašao 2006. godine u izdanju PGP RTS-a predstavio se kao autentičan izvođač ruskih, mađarskih u rumunskih romansi.

MANON LESCAUT, 23 December at 19:30 h

TOSCA, 12 January at 19:30 h

The great opera spectacles with a large ensemble are coming back to our stage. The audience of the Opera & Theatre Madlenianum will have an opportunity to see on the Large Stage and within a short time, two famous operas of Giacomo Puccini, the sovereign lord of opera stages. The opera Manon Lescaut, the co-production of the National Theatre in Belgrade and Madlenianum is presented to the audience this Thursday, 23 Decembre at 19:30 h, after almost two years of not performing, as its last performance was the premiere performance on 29 February 2020 on our stage. In the opera, Ana Rupcic is to make her debut performance in the title role, as well as Vuk Zekic in the role of her brother Lescaut and a conductor is Djordje Pavlovic. Afterwards, the opera Tosca, a guest performance of the Romanian National Opera, Timișoara, for the first time performing on our stage, with our renowned baritone Zeljko Lucic in the role of Scarpia, conducted by Dejan Savic, supposed to be performed on 28 December, but our audience will see it in the new year- 12 January 2022 at 19:30 h. The said rescheduling occurred due to prescribed epidemiological measure of Romania. Already purchased tickets can be returned beginning from today to 30 December at our box offices in the Theatre and the Zepter Museum. The money for the tickets bought online will be automatically returned to the purchasers.

Puccini (Giacomo Puccini) is the most representative opera composer of the late romanticism. His works perhaps most coincide with the ingrained concept of the opera as a sentimental genre with pathetic love dialogues and obligatory scenes of death in the ending. When it comes to music, his operas are works of unsurpassed orchestration and melodic lines that very eloquently follow a development of a plot, characters and emotions. A plot is set in an exciting atmosphere that affects the emotions of listeners / spectators, drawing them into the story to such an extent that they forget about the unconvincing events and actions and one-dimensional characters. The man with a confident theatrical instinct, Puccini could sense the stage, looking for exciting dramatic conflicts and cherishing a cult of great gestures and desperate cries that resulted from strong passions.

Manon Lescaut is Puccini’s first “opera blockbuster“ and the sole opera of his that was not contested at all when premiered at the Teatro Regio in Turin in 1893. Manon Lescaut placed Puccini among the world's top composer. Puccini has introduced a new level of a sincere emotion and a melody flow into the story, and in addition has created an archetypal opera heroine, who even nowadays manages to fascinate the audience.

The supreme team of authors, led by a director Pier Francesco Maestrini, has participated in the production of our Manon. The very large orchestra has been prepared by a conductor Stefano Romani and taken over by Djordje Pavlovic. Over 250 magnificent costumes have been created by a costume designer Luca Dall’Alpi, and the monumental set design is the work of Alfredo Troisi.

The large ensemble of this opera with soloists, choir and orchestra of the National Theatre in Belgrade is led by Ana Rupcic, making her debut performance in this role, Manon’s brother Lescaut is Vuk Zekic, Chevalier Des Grieux is Janko Sinadinovic, while Mihailo Sljivic is in the role of Geronte di Ravoir. The following soloists are also participating: Milan Obradovic, Vuk Radonjic, Sinisa Radin, Milan Panic, Ivana Zivadinovic, Mihailo Otasevic and Luka Predja.

The ensemble of the Romanian National Opera, Timișoara is to perform for the first time on our stage, presenting us the famous Tosca. The Romanian National Opera, Timișoara is a cultural public institution subordinated to the Ministry of Culture, with its activities in each annual artistic season, performing opera, operetta, ballet and opera for children performances, at home and abroad. The Romanian National Opera, Timișoara was establishing through Royal Decree of March, 1946. The very first manager was Aca de Barbu. Timișoara, as the most dynamic cultural centre of the western part of Romania, at the confluence of Central and East Europe, offers a large opening of cultural aspects. Situated at 700 km away from the 13 Europeans capitals, Timișoara has had a continuous connection to the values of the continental cultures. Multi-ethnic and multicultural population of various ethnicities and religions make from Timișoara a role model of the European civilization. The Romanian National Opera, Timișoara received the title of the National Opera House in 2004.

         Madlenianum already collaborated with the Timișoara Opera back in 2003, being a guest at their stage with the ballet performance Orpheus in the Underworld.  The last guest visit was in 2017 with the opera Don Giovanni, done in co-production with the National Theatre in Belgrade. It is the first time the Romanian National Opera, Timișoara  has been a guest at Madlenianum’s stage, with the performance of the soloists led by Lăcrimioara Cristescu, then Alin Stoica, Marius Goșa, Gelu Dobrea, Vasile Bădescu, Mircea Dan Petcu, Mihai Prelipcian, Cristina Vlaicu and the large chorus and orchestra under the conducting baton of Dejan Savic and directed by Ognian Draganoff. The greatest pleasure and curiosity of this opera production is certainly the chance to see our renowned baritone Zeljko Lucic, just a few days after he had the same performance with the ensemble in Timișoara.

Tosca is an opera in three acts. There are two types of plots involved in Tosca: a political and a love one. It is set in Rome, in a tense and crisis time of fierce bigotry and struggle between Napoleon's supporters and the official regime imprisoning and punishing them. In the opera, the regime is embodied in the cruel and unscrupulous a chief of secret police, Baron Scarpia, both an arrogant and lustful man as. An initiator of the political plot in the opera is a Bonapartist Cesare Angelotti, imprisoned due to his political beliefs. A love story occurs between the jealous singer Floria Tosca and the painter Cavaradossi, who is arrested because of Angelotti, and eventually executed, despite Tosca’s trying to save him by giving herself to insidious Scarpia.  

Tosca remains the main work of the opera repertoire, even though suffering a lot of criticism for its brutal plot. Cavaradossi is entrusted with the first aria in the introductory act, Recondita armonia, in which he compares the dark-haired beauty Tosca with the fair-haired unknown woman he saw in the church, combining both beauties in his painting. Cavaradossi's second great aria comes in the third act, as he prepares for execution in E lucevan le stele (And the stars were shining), and the world famous tenors vocally "growl" on it. The role of Tosca is dramatically very strong. Her most famous aria is the famous Vissi d'arte (I lived for art), as she despairs over the inconvenience she found herself in due to Scarpia, and certainly the most famous interpretation of this aria is the one performed by Maria Callas.

This is how Puccini formulated the secret of every theatrical success: "There are three laws when it comes to theatre: to arouse interest, to surprise and touch." Puccini's style is a direct continuation of verism, but through his scores and mosaic musical contents, with his determined hand of a master, Puccini underlines drama, creates sudden contrasts, great gradations, often theatrical and unconvincing, and then temperamental outbursts, wide singing of melodic lines in terms of Italian tradition - these are all the main features of Puccini's operatic style.

MANON LESKO, 23. decembar u 19.30 časova

TOSKA, 12. januar u 19.30 časova

Na našu scenu se vraćaju veliki operski spektakli sa mnogobrojnim ansamblom. Dve čuvene opere Đakoma Pučinija, suverenog gospodara operskih scena, publika Opere i teatra Madlenianuma će moći da pogleda u kratkom vremenskom roku na Velikoj sceni. Operu Manon Lesko, zajedničku koprodukciju Narodnog pozorišta u Beogradu i Madlenianuma, publika će moći da gleda već ovog četvrtka, 23. decembra od 19.30 časova, i to posle skoro dve godine neigranja, jer je njeno poslednje izvođenje upravo bilo premijerno izvođenje na našoj sceni 29. februara 2020. godine. U ovoj operi u naslovnoj ulozi debituje Ana Rupčić, kao i Vuk Zekić u ulozi brata Leska, diriguje Đorđe Pavlović. Zatim, operu Toska, gostovanje ansambla Rumunske nacionalne opere Temišvara, koja prvi put gostuje na našoj sceni, a igra i naš proslavljeni bariton Željko Lučić kao Skarpija, diriguje Dejan Savić, koja je trebalo da bude izvedena 28. decembra, publika će je gledati u novoj godini - 12. januar 2022. godine u 19.30 časova. Do ovog pomeranja je došlo zbog propisanih epidemioloških mera Rumunije. Svi koji su kupili karte za ovaj spektakl moći će da ih vrate od danas do 30. decembra na našim blagajnama u Pozorištu i Muzeju Zepter. Onima koji su karte kupili on-line novac će biti vraćen automatski.

Pučini (Giacomo Puccini) je najreprezentativniji operski kompozitor epohe kasnog romantizma. Njegova dela se možda najviše podudaraju sa uvreženim konceptom opere kao sentimentalnim žanrom sa patetičnim ljubavnim dijalozima i obaveznim scenama smrti na kraju. Sa muzičke strane njegove opere su dela nenadmašne orkestracije i melodijskih linija koje veoma rečito prate razvoj radnje, karaktera i emocija. Jedan od Pučinijevih uspeha leži u srećno izabranim libretima. Radnja se dešava u uzbudljivoj atmosferi koja deluje na emocije slušaoca/gledaoca i uvlači ga u priču do te mere da se zaboravlja na neubedljivost događaja i postupaka i jednostrano crtanje karaktera. Čovek sa sigurnim pozorišnim instinktom, Pučini je osećao scenu, tražio uzbudljive dramske sukobe i negovao kult velikih gestova i očajnih krikova koji rezultiraju iz jakih strasti.

Manon Lesko je prvi Pučinijev „hit” i jedina njegova opera koja na svojoj premijeri u Teatru Ređio, u Torinu, 1893. godine, nije bila osporavana. Manon Lesko je Pučinija postavila među vrhunske svetske kompozitore. Pučini je u priču uveo novi nivo iskrene emocije i tok melodije, a uz to je stvorio jednu od arhetipskih operskih heroina, koja i danas očarava publiku.

Vrhunski autorski tim iz Italije predvođen rediteljem Pjer Frančeskom Maestrinijem učestvovao je u produkciji naše Manon. Veoma veliki orkestar pripremio je dirigent Stefano Romani, a nasleđuje ga Đorđe Pavlović. Preko 250 raskošnih kostima osmislio je kostimograf Luka Dal Alpi, a monumentalna scenografija je delo Alfreda Troizija.

Veliki ansambl ove opere u kojoj učestvuju solisti, hor i orkestar Narodnog pozorišta u Beogradu prevodi Ana Rupčić koja debituje u ovoj ulozi, Lesko brat Manon je Vuk Zekić, Vitez de Grije je Janko Sinadinović. Žeron de Ravoar je Mihailo Šljivić. Učestvuju i sledeći solisti: Milan Obradović, Vuk Radonjić, Siniša Radin, Milan Panić, Ivana Živadinović, Mihailo Otašević i Luka Pređa.

Na našoj sceni prvi put nastupa ansambl Rumunske nacionalne opere iz Temišvara i to sa čuvenom Toskom. Rumunska nacionalna opera Temišvar je javna kulturna ustanova pod okriljem Ministarstva kulture, koja tokom svojih umetničkih sezona svake godine izvodi opere, operete, baletske predstave i opere za decu, u zemlji i u inostranstvu. Nacionalna opera Temišvar osnovana je Kraljevskim dekretom marta 1946. Temišvar kao najdinamičniji kulturni centar zapadnog dela Rumunije, na ušću centralne i istočne Evrope, pruža veliko otvaranje kulturnih aspekata. Smešten na 700 km od 13 evropskih prestonica, Temišvar je niz godina imao neprekidnu vezu sa vrednostima kontinentalnih kultura. Multietničko i multikulturalno stanovništvo različitih etničkih grupa i vera, čine Temišvar uzorom evropske civilizacije. 2004. godine Temišvarska opera dobija titulu nacionalne opere.

Madlenianum je već imao saradnju sa Temišvarskom operom, kada je gostovao prvi put na njenoj sceni 2003. godine sa baletom Orfej u podezemlju. Poslednje gostovanje je bilo 2017. godine sa operom Don Đovani, koja je rađena u koprodukciji sa Narodnim pozorištem u Beogradu. Rumunska nacionalna opera Temišvar prvi put gostuje na sceni Madlenianuma i to uz nastup solista, koju predvodi Lăcrimioara Cristescu, zatim Alin Stoica, Marius Goșa, Gelu Dobrea, Vasile Bădescu, Mircea Dan Petcu, Mihai Prelipcian, Cristina Vlaicu, uz brojni hor i orkestar, kojim diriguje Dejan Savić, a režiju potpisuje Ognian Draganoff. Svakako je najveće zadovoljstvo i kuriozitet da ćemo našeg proslavljenog baritona Željka Lučića imati prilike da gledamo u jednoj operskoj produkciji i to samo par dana pošto je istu predstavu odigrao sa ovim ansamblom u Temišvaru.

Toska je opera u tri čina. Radnja Toske uključuje dve vrste zapleta: politički i ljubavni. Dešava se u Rimu, u napeto i krizno vreme žestoke netrpeljivosti i borbe između Napoleonovih pristalica i zvaničnog režima koji je ove zatvarao i kažnjavao. Režim je u operi otelovljen u surovom i beskrupuloznom šefu tajne policije, baronu Skarpiji, koji je uz to i kao čovek osion i pohotan. Inicijator političkog zapleta u delu je bonapartista Čezare Anđeloti, koji je zbog svog opredeljenja zarobljen. Ljubavna drama se dešava između ljubomorne pevačice Florije Toske i slikara Kavaradosija koga hapse zbog Anđelotija, i koji na kraju biva pogubljen, iako se njegova draga žrtvovala za njega podajući se podmuklom Skarpiji.

Toska ostaje glavno delo operskog repertoara, iako trpi mnoge kritike zbog brutalnosti u radnji. Kavaradosiju je poverena prva arija u uvodnom činu, Recondita armonia, u kojoj upoređuje tamnokosu lepoticu Tosku sa svetlokosom nepoznatom ženom koju je video u crkvi, a obe lepote je kombinovao na svojoj slici. Druga velika Kavaradosijeva arija dolazi u trećem činu, dok se priprema za pogubljenje. U E lucevan le stelle (I zvezde su sijale), i na njoj se „kale” svetski tenori. Uloga Toske je dramski veoma snažna. Njena najpoznatija arija je čuvenaVissi d'arte (Živela sam za umetnost), u kojoj očajava zbog neprijatnosti u kojoj se našla zbog Skarpija, a svakako je najčuvenija interpretacija ove arije ona koju izvodi Marija Kalas.

Pučini je ovako formulisao tajnu svakog pozorišnog uspeha: „Postoje tri zakona kada je u pitanju pozorište: buditi interesovanje, iznenađivati i dirnuti“.Pučinijev stil je neposredni nastavak verizma, ali kroz svoje partiture i mozaično muzičko tkivo, Pučini sigurnom rukom majstora podvlači dramu, gradi iznenadne kontraste, velike gradacije, često teatralne i neubedljive, zatim temperamentni izlivi, široka raspevanost melodijskih linija u smislu italijanske tradicije – to su glavne osobine Pučinijevog operskog stila.