SNEŽANA SAVIČIĆ-SEKULIĆ, sopran, diplomirala je i magistrirala solo pevanje na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu u klasi profesora Radmile Smiljanić. Dobitnica je brojnih i veoma značajnih nagrada i priznanja. Kao stipendista ustanove CEE Musiktheater iz Beča (2004-2007) nastupala je na koncertima i operskim predstavama, usavršavala se sa velikim imenima operske umetnosti, a kruna tog rada je nedavno učešće na koncertu u Bečkoj državnoj operi. Solista je Opere Narodnog pozorišta u Beogradu. Još kao student debitovala je na sceni Opere Narodnog pozorišta ulogom Đilde, nakon čega su u Operi i teatru Madlenianum usledile uloge u brojnim operskim delima poput Čarobne frule i Figarove ženidbe Volfganga Amadeusa Mocarta, Pučinijevih opera Boemi i Đani Skiki, Donicetijevog Ljubavnog napitka, Hofmanovih priča Žaka Ofenbaha i Mandragole Ivana Jevtića. Ostvarila je naslovnu ulogu u Donicetijevoj Lučiji od Lamermura. Pored operskog, neguje i koncertno pevanje. Nastupala je u zemlji i širom Evrope. Ostvarila je snimke za diskografsku kuću Mandala-Harmonia Mundi u Parizu, RTS, RTRS, RTCG. Bavi se pedagoškim radom.

NENAD NENIĆ, bariton, diplomirao je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Aleksandre Dude Ivanović. Postdiplomske studije upisao je u klasi profesora Katice Nikolići nastavio u klasi profesora Anete Ilić. Pohađao je kurseve kod maestra Rimske opere Karla Venture i kod čuvenog engleskog soprana Polin Tinzli. U Operi Narodnog pozorišta u Beogradu ostvario je uloge Papagena (Čarobna frula), Dandinija (Pepeljuga), Petera(Ivica i Marica) i Šonara (Boemi). U Operi i teatru Madlenianum ostvario je uloge Guljelma (Così fan tutte), Kralja i čoveka sa mazgom (Mudrica), Lutera, Krespela i Šlemila (Hofmanove priče), Markiza (Travijata), kao i Šarplesa(Madam Baterflaj). U koprodukciji sa hrvatskim umetnicima u operi Anželika, ostvario je ulogu Bonifasa. Izvodio je solističke deonice u Hajdnovom Stvaranju sveta i Dvoržakovom Rekvijemu sa Novom bugarskom filharmonijom. U oktobru 2006. gostovao je sa ulogom Reportera u Ljubičastoj vatri Džona Gibsona na sceni Hauard Gilman opere u Bruklinu u okviru prestižnog BAM festivala.

VLADIMIR ANDRIĆ, bariton, ostvario je veliki broj uloga na sceni Opere Narodnog pozorišta u Beogradu: Don Đovani u istoimenoj Mocartovoj operi, Figaro u Rosinijevom Seviljskom berberinu, Valentin u Faustu Hektora Berlioza, Šarples u Pučinijevoj operi Madam Baterflaj, Onjegin u istoimenoj operi Petra Iljiča Čajkovskog, Belkore u Donicetijevom Ljubavnom napitku, Papageno u Mocartovoj Čarobnoj fruli, Šonar i Marčelo u Pučinijevim Boemima, Ajzenštajn u Štrausovoj opereti Slepi miš, Dandini u Rosinijevoj Pepeljugi. U Operi i teatru Madlenianum nastupao je kao Žermon u Verdijevoj Travijati, kao Šarpls u Madam Baterflaj, Sinjor Bruskino u istoimenom Rosinijevom delu, inspektor Žaver u mjuziklu Les Misérables Bublila i Šonberga i Kalimaka u operi Mandragola Ivana Jevtića. U ulozi Figara nastupao je u Nacionalnom teatru u Sofiji, kao Žermon u Operi Sankt Peterburga, kao Don Đovani na festivalu u Portugalu. Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja.

GORAN STRGAR, tenor, diplomirao je 2004. godine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu na odseku opšte muzičke pedagogije, a godinu dana kasnije na odseku solo pevanja u klasi profesora Vere Kovač-Vitkai. Magistrirao je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu tumačeći ulogu Don Otavija u Mocartovom Don Đovaniju.

Od sezone 2004/2005. nastupa kao solista opere Srpskog narodnog pozorišta. Do sada je ostvario brojne uloge: Arturo i Normano u Donicetijevoj operi Lučija od Lamermura, Flavio u Belinijevoj Normi, pijani seljak u operi Dmitrija Šostakoviča Katarina Izmajlova, Vasil u opereti Jabuka Johana Štrausa, Boni u Kalmanovoj opereti Kneginja čardaša, Don Otavio u Mocartovom Don Đovaniju, Alfredo u Verdijevoj Travijati. Od sezone 2009/2010. nastupa u Teatru i operi Madlenianum gde je debitovao u ulozi Ligurija u Mandragoli, operi Ivana Jevtića. Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja. Solista je Opere u Novom Sadu i Opere i teatra Madlenianum u Zemunu, a bavi se i pedagoškim radom na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. 

SAŠA ŠTULIĆ, tenor, diplomirao je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi profesora Biserke Cvejić. Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja. Na operskoj sceni debitovao je 1995. godine u Mocartovoj operi Jednostavna prevara, da bi 1999. godine postao stalni solista Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Od tada pa do danas ostvario je brojne uloge u operama Mocarta (Così fan tutte, Don Đovani), Rosinija (Seviljski berberin, Sinjor Bruskino, Pepeljuga, Italijanka u Alžiru), Donicetija (Ljubavni napitak, Lučija od Lamermura), Verdija (Rigoleto, Travijata), Rahmanjinova (Aleko), Štrausa (Slepi miš) i Pučinija (Madam Baterflaj, Đani Skiki, Boemi ). Od 2000. je član Kamerne opere Madlenianum u Zemunu gde je ostvario niz uloga u operama Đoakina Rosinija, Volfganga Amadeusa Mocarta, Bedžiha Smetane i Karla Orfa. Ostvario je vrlo zapažen nastup u ulozi Alfreda (Travijata) 2006. godine u Operi Sankt Peterburga. Pored operskog angažmana, nastupa i na solističkim koncertima i sa orkestrima u oratorijumima Baha, Rosinija, Mocarta i Gunoa. Održao je više koncerata u zemlji i inostranstvu.

SOFIJA PIŽURICA, sopran, završila je osnovne i postdiplomske studije na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu u klasi profesora Biserke Cvejić. Dobitnica je mnogih nagrada i priznanja. Tri godine je bila stipendista prestižne kulturne ustanove CEE Musiktheater iz Beča koja potpomaže usavršavanje najperspektivnijih mladih umetnika Centralne i Istočne Evrope. Debitovala je kao student 2001. godine ulogom Muzete na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu. Posle toga su usledile brojne uloge: Pamina i Papagena u Mocartovoj Čarobnoj fruli, Adina u Donicetijevom Ljubavnom napitku, Muzeta u Pučinijevim Boemima, Gretel u Humperdinkovoj operi Ivica i Marica, Despina u Mocartovoj Così fan tutte (Tako čine sve), Oskar u Verdijevom Balu pod maskama, Antonija i Đulijeta u Ofenbahovim Hofmanovim pričama, Mikaela u Bizeovoj operi Karmen, Grofica u Mocartovoj Figarovoj ženidbi, Norina u Donicetijevom Don Paskvalu, Neda u Leonkavalovim Pajacima, Sofi u Masneovom Verteru, Cerlina u Mocartovom Don Đovaniju. Od 2002. stalni je učesnik u scenskim postavkama Madlenianuma.

SANJA KERKEZ, sopran, upisala je Muzičku akademiju u Sarajevu, u klasi profesora Blanke Kurpijel. Tokom dvogodišnjih studija postaje član sarajevske Opere, a zatim prelazi u Beograd, gde završava Muzičku akademiju u klasi profesora Biserke Cvejić. Tokom studija osvaja brojne nagrade na saveznim pevačkim takmičenjima. Posle završenih studija dobija angažman u beogradskoj Operi sa ulogom u Mocartovoj operi Direktor pozorišta. Njen repertoar uključuje brojne uloge, a to su: Đilda u Rigoletu i Violeta u Travijati Đuzepa Verdija, Rozina u Rosinijevom Seviljskom berberinu, Mimi u Pučinijevim Boemima, Lučija u Donicetijevoj Lučiji od Lamermura, Ane u Ani Bolen, Adina u Ljubavnom napitku, Mikaela u Bizeovoj Karmen, Dona Ana u Mocartovom Don Đovaniju, Pamina u Mocartovoj Čarobnoj fruli, Adele u Štrausovoj Rozalindi i druge. Od 2002. godine radi sa Oliverom Miljaković. Kao gost je nastupala u zemljama širom Evrope. 

ZORA MOJSILOVIĆ-POPOVIĆ, filmski je i pozorišni kostimograf. Bavi se i modnim dizajnom unikatne odeće. Radi kao vanredni profesor na Fakultetu primenjene umetnosti u Beogradu, na katedri za kostim. Autor je kostima za više od sedamdeset pozorišnih predstava. Dobitnik je prestižne Sterijine nagrade za kostimografiju, nagrade Ardalion na festivalu u Užicu i nagrade Zlatni ćuran na festivalu u Jagodini. Kreirala je kostime za sedam igranih filmova, među kojima su: Život je čudo Emira Kusturice, Guča Dušana Milića, Bure baruta Gorana Paskaljevića, Tamo i ovde Darka Longulova.

ALEKSANDAR DENIĆ, scenograf, autor je većeg broja pozorišnih i filmskih scenografija u zemlji i inostranstvu. Radio je sa nizom poznatih, domaćih i stranih reditelja, kao što su: Arnold Barkus, Majkl Baset, Srđan Dragojević, Uli Edel, Srđan Karanović, Emir Kusturica, Tanja Mandić-Rigonat, Dragan Marinković, Goran Marković, Darjan Mihajlović, Dejan Mijač, Mikele Merola, Stefan Sablić, Branislav Mićunović, Jug Radivojević, Miloš Radović, Majkl Rouds, Slavenko Saletović, Alisa Stojanović, Džon Stokvel, Gorčin Stojanović, Radmila Vojvodić i drugi. Režirao je scensku kantatu Atlas Anje Đorđević u Jugoslovenskom dramskom pozorištu. Među brojnim priznanjima i nagradama ističu se: Velika nagrada Srbije, nominacija Emmy Award, Zlatni vitez, Kristalna prizma, Zlatna mimoza, Zlatni ćuran.

STEFAN SABLIĆ, reditelj i muzičar, diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Egona Savina. Postdiplomske studije pozorišne režije nastavio je na univerzitetu u Tel Avivu. Do danas je režirao niz predstava: Mesec u plamenu Sanje Domazet (Beogradsko dramsko pozorište, 2009), DNK Stivena Belbera (Atelje 212, 2008), Baron na drvetu Itala Kalvina (Boško Buha, 2008), Hindus hoće u Bronks Izraela Horovica (JCCA, 2007), Plava Jevrejka Isaka Samokovlije (Zvezdara teatar, 2007), Jevremov život Aleksandra Đaje (Teatar na Terazijama, 2006), Poseta stare dame Fridriha Direnmata (Bitef teatar, 2006), Stendalov sindrom Terensa Meknelija (Srpsko narodno pozorište, 2005), Sumnjivo lice Branislava Nušića (Kruševačko narodno pozorište, 2004), Kovači Miloša Nikolića (Narodno pozorište, Beograd, 2003), U poseti kod gospodina Grina Džefa Barona (Atelje 212, 2002), Priča o vojniku Stravinskog i Ramuza (Tel Aviv, 2001), Život iz početka Miroslava Momčilovića (Teatar Kult, 2000), Elektra Danila Kiša (Atelje 212, 1999), Prokleti Kovalski Nebojše Romčevića (Atelje 212, 1998). Radio je u laboratoriji za reditelje u centru Linkoln u Njujorku.